Tova - Ania Karpowicz, Marta Śniady, Nina Fukuoka, Aleksandra Kaca, Teoniki Rożynek

Marta podejmuje refleksję nad współczesnym kultem ciała — obecnym m.in. w social mediach — lecz nie w publicystycznym, a w religijnym kontekście. Słowo rytuał, mocno związane z pierwotnym charakterem fletu, które zadomowiło się ostatnio w gabinetach medycyny estetycznej, powraca w utworze do swojego podstawowego znaczenia.

Jeden z rozdziałów książki “Mit urody” Naomi Wolf zaczyna się słowami: “Prasa kobieca głosi mit urody niczym ewangelię nowej religii. ” I jak się nad tym zastanowić, to rzeczywiście moda, branża kosmetyczna, konsumpcjonizm mają wiele wspólnego z kultem: 1. Świat, w którym modelki są wybrańcami, reszta zaś potępionymi, 2. Koncepcja raju w formie nieokreślonego szczęścia, 3. Przestrzeganie tysiąca praw co pozwoli ten raj osiągnąć. 4. oraz ceremonia śmierci i ponownych narodzin poprzez porzucenie dawnej mnie, a przywitanie nowej, lepszej, ładniejszej, szczęśliwszej. A nad tym wszystkim czuwają techniki indoktrynacyjne stosowane w reklamie. Każda kobieta może odkupić swoje grzechy, jeśli będzie jadła to co powinna, ubierała się jak powinna, spała tyle ile powinna. Różaniec został zastąpiony przez kalkulatory kalorii. W mediach pielęgnowany jest natomiast kult strachu. Strachu przed otyłością, strachu przed starzeniem się, strachu przed brzydotą. Mężczyźni mają apetyt i tyją, a kobiece apetyty są społecznym ucieleśnieniem wstydu. W moim utworze, 4 rytuały kobiecego szczęścia pokazuję ten proces, drogę do zbawienia poprzez codzienne odprawianie rytuałów, po czym każda z nas powinna osiągnąć swój wymarzony raj. Uroda jest rajem lub stanem łaski, a brzydota to piekło. Jeśli tego jeśmy od zawsze uczeni, to czy powinnam się dziwić, że głównym komentarzem jaki słyszę po koncercie nie jest to, że napisałam dobry utwór, ale że pięknie wyglądam, albo bluzka cudownie eksponuje moje plecy, czy dekolt?